jueves, 21 de junio de 2007

Tenéis que probarla!!

Después de leer el post de MC sobre la mágica noche de San Juan, se me ha ocurrido hablaros de algo de típico de mi Tierra: A Queimada. Probarla es algo que uno debe hacer al menos una vez en su vida, porque no es como para que se convierta en tu bebida favorita...a no ser claro que tengas un estómago a prueba de bombas o una garganta inmunizada, por que en fin...como su propio nombre indica, te quema y después de unos vasitos, (los más acostumbrados) te tumba directamente.

Para los atrevidos, os dejo aquí qué lleva y cómo se prepara. Ala, a disfrutar de San Juan!! Ojo, que durante su elaboración hay que recitar el conjuro que veréis más abajo. Mola más hacerlo todo en V.O. , o sea en gallego, que queda más enxebre.

Ingredientes:
Aguardiente, azúcar blanco fino, cortezas de limón y algunos granos de café

Preparación:
En un recipiente de barro cocido de vierte el aguardiente y el azúcar, en la proporción de 120 gramos por cada litro de líquido. Se añaden mondaduras de limón y los granos de café. Se remueve y se le planta fuego, con un cazo en el que previamente habremos colocado un poco de azúcar con aguardiente. Muy despacio, se acerca al recipiente hasta que el fuego pase de uno a otro. Se remueve hasta que el azúcar se consuma. En el mismo cazo se echa un poco de azúcar, esta vez seco, y colocándolo sobre la queimada se mueve hasta convertirlo en almíbar, que se vierte sobre las llamas y, removiéndolo, esperamos a que las llamas tengan un color azulado.

CONXURO DA QUEIMADA

Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.

Demos, trasnos e dianhos, espritos das nevoadas veigas. Corvos, pintigas e meigas, feitizos das mencinheiras.

Pobres canhotas furadas, fogar dos vermes e alimanhas.

Lume das Santas Companhas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios.

Oubeo do can, pregon da morte, foucinho do satiro e pe do coello.

Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello.

Averno de Satan e Belcebu, lume dos cadavres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernales cus, muxido da mar embravescida.

Barriga inutil da muller solteira, falar dos gatos que andan a xaneira, guedella porra da cabra mal parida.

Con este fol levantarei as chamas deste lume que asemella ao do inferno, e fuxiran as bruxas a cabalo das sas escobas, indose bañar na praia das areas gordas.

¡Oide, oide! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no agoardente, quedando asi purificadas.

E cando este brebaxe baixe polas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nosa ialma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada: si e verdade que tendes mais poder que a humana xente, eiqui e agora, facede cos espritos dos amigos que estan fora, participen con nos desta queimada.

Tende coidado meniños, que non é cousa de broma.

L.

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Y ¿es verdad que te proteje de las brujas? ¿O sólo de algún tipo de ellas?

Unknown dijo...

Sí, es verdad!! Te protege de todas las brujas malas!!

L.

Anónimo dijo...

Ay Lauris!
Qué bien que vuelvas a escribir! Pensé que habías abandonado esto.

Con relación a lo que has escrito te digo:
-Hoy es San Juan, ¿no vais a ir a la playa
-No, nos vamos a quedar por aquí...
-Ah! Qué pena! Porque Rubén y estos van a ir a la playa...
(mirada de: niñatas....)

Por lo tanto, a ver si un año de estos te vienes a Coruña por San Juan y en honor a Toni saltamos una hoguera en la playa.

·Nus·

Unknown dijo...

Ey, Anónima!! Jajajajaja, por supuesto que he de volver a vivir un San Juan de los de toda la vida, o próximo na Coruña!!!!

Me alegro de que me leas y de que además me dejes comments!! Qué ilusión volver a verte por aquí Nus!!

Biquiños!!

L.